Alle talenten

Zijn wij wel in het hier en nu? Ervaren de deelnemers echte verbinding?

Tijdens zijn avonturen op en rond het spoor komen indrukken naar voren die de Tilburgse beeldend kunstenaar Guido van Amelsfoort in zijn atelier transformeert in sculpturen.

Doodswens is een naam die snel furore maakte in de black metal scene, maar ook daarbuiten kent men deze band van onder andere Inge van der Zon (20-6-1996, Leiden) ondertussen.

Marieke van de Ven (1985, Rosmalen) studeerde compositie en sounddesign aan de HKU in Utrecht. Als geluidskunstenaar en componist maakt ze geluidswandelingen, podcasts, elektro-akoestische composities en fieldrecordings.

Aura Bouw (1996, Tilburg) volgde een Bachelor en Master klassieke compositie aan Fontys Hogescholen in Tilburg. Ze schrijft interdisciplinaire composities en produceert soundscapes voor zowel eigen verhalen als producties van andere artiesten.

Pau Li Liem (1997, opgegroeid in Eindhoven) studeerde in 2021 af aan het conservatorium in de richting jazz vocals. Ze zingt, speelt piano en componeert bij verschillende projecten.

Sjors van der Mark (1991, Rotterdam) studeerde cum laude af aan het conservatorium in Tilburg in de richting klassieke gitaar. Tijdens zijn studie ontdekte hij zijn voorliefde voor de elektrische gitaar, die hij nu bij diverse ensembles bespeelt en in solowerk combineert met de akoestische gitaar.

Bruno Culotti (1996, Lima, Peru) volgde de Master klassieke compositie aan Fontys Hogescholen in Tilburg. Hij speelt saxofoon maar is vooral componist. In zijn praktijk streeft hij naar een hedendaagse presentatie van klassieke muziek.

Emiel van den Dungen (1994, Den Bosch) is dj en producer onder de naam Milio. Hij volgde de opleiding Sound Education en wil binnen zijn live shows experimenteren met improvisatie.

Nephylim werd in 2015 opgericht door de vrienden Kevin van Geffen (gitaar) en Rens van de Ven (eerst op gitaar, later op bas). Vanaf het begin was direct duidelijk in welke stijl de band ging opereren: de Göthenburg melodische death metal.

Lloyd Usidame heeft als drummer heel Europa gezien op verschillende tours, vaak als ingehuurd sessie muzikant. "In die tijd droomde ik ook al van een eigen muzikaal project, maar het heeft nog wel even geduurd, voordat ik de knoop ook echt heb doorgehakt om dat te gaan doen. Nu is die droom werkelijkheid geworden onder de naam ITUA."

Frank Klick had al een behoorlijke staat van dienst opgebouwd met het Tilburgse collectief ‘Bangana Gangbangers.’ Daarmee traden ze namelijk al in binnen- en buitenland mee op. Toen aan dat project een einde aan kwam besloot Frank solo door te gaan als producer, onder de naam French II.

"De muziek die ik maak is waarschijnlijk niet voor een heel breed publiek interessant, en blijft toch een niche. Daarom wil ik ook graag gaan produceren voor anderen. Mijn doel is vooral om de rest van mijn leven muziek te kunnen maken en daar mijn brood mee te verdienen, en dat vang ik op door mijn focus deels op het produceren te leggen."

Frederike Luijten (1998) is een schrijver die met haar werk nieuwe vormen opzoekt en interdisciplinaire samenwerkingen aangaat. In 2020 studeerde ze af aan Creative Writing ArtEZ met kind zonder uitknop, een experimentele en ritmische bundel over ADHD. Ze is werkzaam als programmamaker, binnen de studieleiding van Creative Writing en als oprichter van de literaire Seizoenszine. Daarnaast is ze onderdeel van schrijverscollectief Wildgewelf. Op dit moment werkt ze aan een verhaal over een huis, een berg en eenzaamheid. 

Sonja van Ojen en Hendrik Kegels (1996) zijn allebei afgestudeerd van de Performance opleiding aan de Toneelacademie Maastricht. Hier leerden ze elkaar kennen en kwamen ze erachter dat ze een gedeelde fascinatie hadden voor fantasiewerelden, miniaturen, knutselen en de magie van het alledaagse. Daarnaast bleken ze ook dezelfde beeldtaal te spreken. Sindsdien werken ze samen en maken ze beeldend theater voor alle leeftijden onder de naam Plankton.

PLANmaker Koen Verheijden (Breda, 1994) studeerde in 2020 af aan de Toneelacademie van Maastricht en werkte o.a. met Zaal 3 van Het Nationale Theater, Kultuurfaktorij Monty, Podium Bloos, Acteursgroep Wunderbaum, stichting Likeminds, National Theater of Craiova (Roemenië), het Rietveld theater en HKU theater. Momenteel werkt Koen aan het tweede deel van zijn Nina Bobo trilogie en aan een starring productie van de Toneelschuur. Daarnaast zal hij in 2022 een werk maken bij Stichting Likeminds en Zaal 3 voor op de Parade.

Mackenzie Fincham is een Amerikaans-Nederlandse animator en illustrator gevestigd in Nederland. Haar esthetiek is anders en spannend: een nieuwe spannende stem binnen animatie en illustratie.

Daniel Wesseik is een multidisciplinair kunstenaar, die zich richt op filmmaken, experimentele animatie, illustratie en typografie.

De hoge artistieke kwaliteit van Alina's werk was voor de Next Talent partners aanleiding om opnieuw de deuren te openen voor internationale talenten. "Deze Oekraïense animatie regisseur en voormalig student van St. Joost, is een waardevolle multi-culturele dimensie en nieuwe stem toevoegen aan de Next groep 2021-2022, wat zeker ten goede zal komen aan alle talenten die in het programma zijn geselecteerd."

XR-artiest Matunda Groenendijk maakt consequent gebruik van een cross-over in muziek en beeld voor haar vertellingen en zorgt voor een opwindende nieuwe 'take on things' in het film- en av-landschap. Haar projecten laten een grote poëtische kwaliteit zien, terwijl haar techniek absoluut 'spot on' is.

Rosie Zopfi is een allround regisseur met een poëtisch oog, een gevoelige aanpak en een interesse in verhalen die ertoe doen. Haar werk is een fascinerende interdisciplinaire mix van documentaire, fictie maar ook literatuur.

Filmmaker Sonia Commandeur is gefascineerd door de menselijke natuur en de conflicten waarin deze zich soms kan bevinden. Haar kunstenaarschap leidt haar naar de verhaallijnen die deze ideeën het best weerspiegelen. Haar filmervaringen zijn intens maar uiterst lonend.

Angelo Raaijmakers is een zeer vastberaden filmmaker die commercieel werk combineert met persoonlijke projecten.

Vera Savelkouls is een illustrator, animator en zeefdrukliefhebber met een cum laude afgeronde bachelor van St. Joost. Ze is gevestigd in Tilburg.

Haar stijl, gebruik van filmische taal en verhalen waar ze voor kiest, dragen bij aan het unieke karakter van filmmaker en visual artist Steffie Storms. 

Sam Scheuermann (1994) is een interdisciplinaire performance-kunstenaar. Met haar werk, dat zich bevindt in het grijze gebied tussen theater en beeldende kunst, onderzoekt ze de performativiteit van de ruimte. Steeds weer vertrekkend vanuit de vraag ‘Wie ben ik in relatie tot mijn omgeving?’, analyseert ze fysieke en sociale ruimtes en constellaties.

Maja Irene Bolier (1988) is een interdisciplinaire kunstenaar die met veel verschillende media werkt; film, installatie, collage, schrijven en performance in zelfgemaakte kostuums. Hoewel haar werk in verschillende thema’s en mediums bestaat, is er iets altijd aanwezig, namelijk de 14,784 km tussen haar vorige leven en haar huidige.

Emmie Liebregts (1996) ziet het kunstenaarschap als een veranderlijke positie waarbinnen ruimte gemaakt wordt voor twijfel, een ander te ontmoeten en een poging te doen deze te begrijpen. Veel voorkomende onderwerpen zijn geborgenheid, de privé-sfeer, het ongemak en het vinden van een deelbaarheid van deze ervaringen.

Vince Donders (1991) bekijkt als kunstenaar de wereld met een dystopische bril. Die blik wordt gevoed door de berichtgeving in het nieuws vandaag de dag dat niet bepaald positief is. Vince gaat uit van een toekomst waarin dit in zijn ergste vorm heeft uitgepakt.

Urša Prek (1993) is een interdisciplinair kunstenaar gevestigd in Eindhoven. Haar werk, variërend van beeldende kunst tot geluidsinstallaties, focust op het begrip ruimte. De manier waarop we ruimte waarnemen is een nieuwsgierigheid die Urša drijft om ruimtelijke ervaring opnieuw te evalueren in samenhang met (persoonlijke) geschiedenis en herinnering.

Britte Koolen (1994) is geïnspireerd door de woorden van John Maeda: ‘‘When there is less, we appreciate everything much more’’. Haar werk bestaat uit minimalistische sculpturale installaties en wandsculpturen.

Ahn Sung Hwan (1989) voert experimenten uit aan de hand van de vraag: "Hoe kan een individu definitie geven in de huidige maatschappij?” Hierbij laat hij voornamelijk de kwetsbaarheid van een individu zien zoals de massaconsumptie en digitale platforms. Ahn doet dit door een nieuwe strategie te ontwikkelen die verder gaat door lichamen te herschikken.

Corinne Heyrman (1994) studeerde Woordkunst in Antwerpen. Ze schrijft proza en non-fictie, maakt theater en radio en droeg voor op vele podia, onder andere op Lowlands en Oerol. Haar werk verhoudt zich in allerlei vormen tot de maatschappij en de vraag hoe kunst daar iets aan kan bijdragen.