In haar werk ordent en bevraagt ze de bevindingen die vaak door middel van gesprekken naar boven komen en verwijst naar de onstabiele en steeds veranderende menselijke conditie. Alles wat zo instabiel is kan wel een beetje steun gebruiken, maar niets lijkt zo ongemakkelijk als toegeven dat je steun nodig hebt, of erger nog, erom vragen. De objecten lijken het ongemak te hebben omarmd en verlangen in hun vorm, materialiteit en context naar (re)actie of zorg.
Foto: Marcel de Buck (Buckbeeld)
Emmie Liebregts (1996) ziet het kunstenaarschap als een veranderlijke positie waarbinnen ruimte gemaakt wordt voor twijfel, een ander te ontmoeten en een poging te doen deze te begrijpen. Veel voorkomende onderwerpen zijn geborgenheid, de privé-sfeer, het ongemak en het vinden van een deelbaarheid van deze ervaringen.