Als beeldend kunstenaar vindt Sjors Driessen het belangrijk om met zijn sculpturale werk kijkers te verbazen of om de nieuwsgierigheid aan te wakkeren. Kritisch kijkt hij naar de samenleving. Thema’s als criminaliteit, klimaat en overbevolking interesseren hem. Zijn sculpturen zijn weerspiegelingen van de wereld van vandaag of gisteren en de combinaties van de verschillende objecten vertellen het verhaal. Door vervorming creëert Driessen beelden van hoop of wanhoop.
Naast figuratief werkt Driessen ook graag abstract. Om zelf niet altijd iets te moeten vinden of te willen zeggen biedt de abstractie een goede uitweg. Hierbij put hij inspiratie uit geologie en micro-organismen waarmee hij zijn fantasiewereld vormgeeft. De abstracte schilderijen komen voort vanuit gevoel wat dus bijna een tegenreactie lijkt te zijn op zijn suggestieve en figuratieve ruimtelijke werk.
Driessen schildert met glazuur op een tegel en blijft daardoor als ‘schilder’ dichtbij zijn eigen medium; keramiek. Als een schilder ontwikkelt hij zijn eigen recepturen voor het maken van de verf waarmee hij schildert. De hoeveelheid mogelijkheden in kleur en textuur maar ook de onvoorspelbaarheid van de hoge temperaturen van de oven maken dat ieder werk uniek is.
Omdat Driessen het gehele proces beheerst kan hij invloed uitoefenen op de uiteindelijke compositie. Toch zitten er ook veel onvoorspelbare factoren in het proces en blijft het maakproces een continue ontdekkingstocht. Zowel de suggestieve sculpturen als abstracte werken bevatten een grote gelaagdheid. Deze gelaagdheid uit zich in zowel het materiaalgebruik en de detaillering als in de onderliggende concepten en verhalen.
