Renée Bus brengt in haar werk een symbiose tot stand tussen het menselijke en het niet menselijke. Een vanzelfsprekendheid die zij niet terugziet in Nederland waar we een onderscheid maken tussen mens en rots, boom, plant, schimmel en de elementen. Renée werkt vanuit haar intuïtie totdat haar sculpturen van klei of textiel afstand van haar nemen en een autonome positie ontstaat. ‘Zoals een overgroeide ruïne soms één lijkt met het landschap, onlosmakelijk met elkaar verbonden.’ De artefacten zijn onderdeel van een narratief dat gaat over leven, dood, tijd en plaats. Aan haar werk is de echo van de geschiedenis verbonden in de zoektocht naar hedendaagse folklore. ‘De ervaringen en indrukken van het dagelijks leven, verweef ik van routine naar ritueel. Zoals het meedragen van een edel object in mijn broekzak.’
Renée woont en werkt in Tilburg en neemt deel aan de vierde editie van Inversie die start in maart en duurt tot en met december.
