Met symbolen brengt hij die persoonlijke geschiedenis tot leven, kleur geeft de compositie evenwicht. Linssen is van oorsprong tekenaar, maar ontwikkelde gaandeweg een liefde voor keramiek vanwege de plasticiteit waarmee hij zijn tekeningen driedimensionaal kon maken. Er zit altijd een narratief in zijn beelden, die hij vaak met metalen frames omkadert. Ze fungeren als een open venster waardoor je de beelden van twee kanten kunt bekijken. Ieder beeld lijkt een duistere, donkere kant met een kinderlijke naïeve zijde te verenigen.
Hij wilt dat zijn beelden zintuiglijk worden ervaren. De gedachte dat kunst alleen door interpretatie betekenis krijgt berust volgens hem op een misverstand. Is een beeld pas ‘goed’ als er een verregaande onderliggende betekenis in schuilt? Vervreemden beeld en betekenis dan niet te veel van elkaar? De zintuiglijke ervaring komt het sterkst naar voren in zijn klei performances. Het zijn woordloze manifestaties waarbij de kijker als het ware een stille film binnentreed.
