Aangenaam!

Ik ben Marleine van der Werf. In 1985 ben ik geboren in Groningen. Ik deed de Bachelor Audiovisual Design aan Kunstacademie St.Joost. Daarna deed ik een Master Artistic research in and through cinema aan de Filmacademie.

Het tofste dat ik tot nu toe heb gedaan?

Naar Sao Paolo in Brazilie gaan en zien dat honderden mensen in de rij staan te wachten om je installatie binnen te gaan en daarna met ze in gesprek te gaan over wat ze beleefd hebben. Binnen twee weken waren er 60.000 mensen in geweest, dat is wel één van mijn hoogtepunten. Het was erg leerzaam, omdat ik zag hoe het werk een heel groot en breed publiek kan raken. 

Telkens weer weet Marleine opvallende thema’s en onverwachte invalshoeken te belichten in haar werk en neemt ze de kijker mee in nieuwe belevingswerelden. ”

Waarom is Marleine voor Next geselecteerd?

Voor de Next partners is Marleine van der Werf een maakster die altijd grenzen op zoekt, zowel in vorm als in de verhalen die ze vertelt: ze kiest nooit de makkelijke weg. Daarnaast weet ze voor haar projecten veel (internationale) vertoningen en aandacht te genereren. Haar research kwaliteiten zijn ongekend. Telkens weer weet ze opvallende thema’s en onverwachte invalshoeken te belichten in haar werk en neemt ze de kijker mee in nieuwe belevingswerelden. 

1082
Still uit 'be boy be girl'(2016), een multi sensory installation van Marleine van der Werf & Frederik Duerinck

Wat gaat Marleine de komende periode binnen Next ontwikkelen?

Marleine is al zo’n 10 jaar aan de slag nadat ze afstudeerde aan AKV|St. Joost. Deze van oorsprong documentaire filmer heeft altijd andere disciplines in haar werk verweven. De laatste jaren heeft ze geëxperimenteerd met VR installaties en immersieve cinema en ze wil in Next dit onderzoek voortzetten. Ze wordt op dit moment gecoacht door Marlies Leupe op het gebied van presenteren en positionering. Daarnaast gaat ze aan de slag om haar artist statemement en lange termijn planning op orde te krijgen. Voor Next doet ze research naar een ziektebeeld waarin mensen hun lichaam niet meer voelen. Ze wil dit ‘gevoel’ in een immersieve film tonen.