foto Bart Grietens
"In regie van Marijn Graven speelt de Vlaamse performer Timo Tembuyser hierin een soort moderne Orfeus, die afdaalt in de onderwereld om zijn geliefde te hervinden. Die onderwereld is in dit geval een grote parkeergarage, waar we groepsgewijs door de gangen dwalen, totdat we in een afgesloten, duistere ruimte komen. Tembuyser voert daarin met heel zijn lichaam en vooral zijn stem een erotisch rouwritueel op. Hij weet dat zijn geliefde – ‘de jongen die hij met bronzen armen droeg’ – nooit terug zal komen, dus zijn wij getuige van een aangrijpend uitgesteld afscheid. Intrigerend, ongemakkelijk en af en toe ook sexy, in zijn somberte: alles komt voorbij in deze smartelijke klaagzang, terwijl de auto’s af en aan rijden. Boven ons gaat het leven door, hier heerst verlatenheid." – Hein Janssen de Volkskrant