Liefde voor analoog

Mathijs Leeuwis is componist met een diepgewortelde liefde voor analoge geluidsbronnen. In 2019/2020 was hij als talent deelnemer van de Music Hub Brabant. Momenteel is hij Stadscomponist van Tilburg en mede-oprichter van Het Concreet: lab-space voor experimentele analoge klank.

Généalogies // 2 vormt het vervolg op zijn eerdere Généalogies album uit 2020, dat later ook werd uitgewerkt als installatie. Centraal thema in deze serie is de werking van het menselijk geheugen. Bariton Theo Decloedt speelt een prominente rol op dit nieuwe album. Samen met Theo Decloedt zal Mathijs een aantal optredens geven waaronder bij Music Hub-podium Intro In Situ op 2 december. Voor een volledig overzicht van optredens en performances zie www.mathijsleeuwis.com. 

Het nieuwe album is oa te beluisteren via www.mathijsleeuwis.bandcamp.com. 

Mathijs Leeuwis over Généalogies // 2

Ga heen, vergeet en verzin opnieuw. Deze woorden vormden het motto voor het Généalogies // 1 album dat uitkwam in september 2020. Op de een of andere manier kwamen deze woorden sneller bij me terug dan ik had verwacht.

Mijn fascinatie voor imperfectie, het falen van het geheugen in het algemeen en de manier waarop al deze elementen hun eigen realiteit creëren, is mijn belangrijkste onderwerp van studie geworden sinds het uitbrengen van het eerste Généalogies-album. Met tape als instrument werk ik met een fysieke vorm van geluid en daarmee een vorm die onderhevig kan zijn aan (on)gecontroleerde fysieke interferentie van de buitenwereld. Er bestaat een directe relatie tussen de klank en de buitenwereld.

In vergelijking met de eerste reeks Généalogies-stukken trok ik me min of meer terug uit het maakproces. Laat me het anders formuleren: ik gaf toe aan de geluiden, noten en sferen en liet ze begaan binnen een min of meer gecontroleerd systeem. Daarom voelde ik me in dit geval meer een procesbegeleider dan een componist: ik bepaalde slechts de basisregels voor de dingen die gebeurden. Voor een deel is dit hoe de wereld werkt: je buigt je realiteit in de hoop jouw wereld een beetje te veranderen, maar zal gaandeweg vaak ontdekken dat de wereld op z’n eigen onvoorziene manier zijn koers kiest.

Het grootste verschil met mijn eerdere werk rondom het thema van zelfgenererende werkelijkheden is de focus op feedback als de belangrijkste creatieve kracht. Généalogies // 1 ging over het maken van kopieën totdat er geen origineel meer over was. Deze keer gebruikte ik feedback als mijn gids. Alles zou kunnen dienen als geluidsbron, zodra ik het geluid maar teruggaf aan de oorspronkelijke bron. Magie kwam meer dan eens voorbij. Misschien is feedback simpelweg een variant van 1 + 1 = 3. Of: een eerlijke afdruk van de directe omgeving van de geluidsbron.

Zo vond ik opnieuw solide bewijs voor mijn stelling: falende systemen creëren nieuwe werelden, waarin nieuwe werelden kunnen ontstaan, waarin nieuwe ideeën worden geboren, waarin...Ik denk dat ik me nu herhaal: ga heen, vergeet en verzin opnieuw.