Aangenaam!

Ik ben Twan van Bragt. In 1983 ben ik geboren in Eindhoven. Mijn studie volgde ik aan de Academie voor Theater, Eindhoven.

Hoe ziet je carrière er tot nu toe uit?

Ik doe veel, en het liefst wat ik niet eerder gedaan heb, waardoor ik tot nu toe aan veel uiteenlopende projecten deelnam. Ik ga een poging doen de grote lijn te schetsen. De eerste jaren na mijn opleiding heb ik me vooral geconcentreerd op het theatermaken. In allerlei vormen en samenwerkingen, als regisseur, schrijver, docent en in collectief verband, heb ik voorstellingen gemaakt. Hieruit voort vloeide mijn theatercollectief De Bloem van de Natie, waarmee we vijf grote voorstellingen hebben gemaakt, die we speelden door het land, o.a. op Festival Boulevard, Theater aan Zee, Oerol, in vlakkevloertheaters en op locatie. Daar heb ik bijzonder veel plezier aan beleefd, veel geleerd, vreemde avonturen meegemaakt, totdat we op den duur moesten erkennen dat we ons plafond bereikt hadden. In de tussentijd werkte ik ook mee het sketchprogramma Ruutruutruut en in cross-over projecten met designer Lucas Maassen. 

Het is de magie van iets dat er eerst niet was, en daarna wel. En dat wat je verzonnen hebt, vervolgens mensen kan raken. Dat is fantastisch. ”

Ongeveer zes jaar geleden is voor mij de focus steeds meer gaan liggen op het schrijven. Ik schrijf proza, wat zie als mijn meest autonome werk en waarin het me het allermeest op mijn plek voel. Ik schreef de korte verhalenbundel Jazzballet, publiceerde in o.a. De Titaan en las voor op o.a. Mensen Zeggen Dingen. Ook schrijf ik liedteksten, wat ergens tussen spoken word en rap in zit, bij slackerband Malibu en sinistere disco-act Blitskikker. Hiernaast werk ik in opdracht; voor theatergezelschappen als Afslag Eindhoven en De Kwekerij en voor de podcast Luisterruit van NS


Malibu klinkt zo:
 

Wat is het tofste/meest leerzame dat je tot nu toe hebt gedaan?

Wat ik het allertofste vind, is de som der delen. Door op zoveel verschillende manieren mijn makerschap in te zetten, ben ik steeds meer gaan inzien dat de kern eigenlijk altijd hetzelfde is. Het gaat om het verzinnen. Het idee. En de vorm, of dat nu een verhaal is, theater of een liedje, dat maakt niet eens zoveel uit. Het is de magie van iets dat er eerst niet was, en daarna wel. En dat hetgeen je geschapen hebt, vervolgens mensen kan beroeren. Dat is fantastisch. 

Bijke Aarts (Tilt) over Twan:

"Twan valt op door zijn humoristische stem en zijn neiging tot absurdisme. Hij schrijft met compassie over mensen die zoeken, vallen en weer opstaan. Maar omdat hij zich als maker binnen verschillende disciplines beweegt ontstaat er ook een versnippering van zijn werk. We willen hem graag helpen om meer richting aan te brengen en het literaire aspect van zijn werk te versterken. Twan heeft nog meer te zeggen dan dat hij opschrijft. Hopelijk kan WOLK hem helpen om een stap verder te komen in zijn professionele carrière als auteur."