In zijn werkplaats geeft Teun Welten vorm aan zijn verwondering over het begrijpelijke en functionele. Hij bevraagt het vanzelfsprekende. Het lucht geven aan zijn verbazing over bestaande vormen met een specifieke massa in geselecteerde materialen is de basis van zijn kunstenaarschap.
De sculpturen van Welten hebben niets geheimzinnigs. Ze doen zich voor zoals ze zijn en in hun zorgvuldige, perfectionistische uitvoering hebben ze een begrijpelijke aanwezigheid. Juist door hun logische uitvoering roepen ze vragen op, omdat ze daarin hun functie en natuurlijke gedaante verliezen.
De onontkoombaarheid van de materiële verschijningsvorm van deze beelden staat in contrast met de metaforische kracht die doorgaans aan kunstwerken wordt toegedacht. Er hoeft niets achter deze sculpturen te worden gezocht. Welten ontkent zelf het kunstzinnige karakter van zijn sculpturen min of meer. Dat is te herleiden tot zijn jeugd. Hij had niets met kunst en kunstgeschiedenis en vertrouwde op de analytische logica van wiskunde en scheikunde. Zijn vertrouwen in getalsmatige logica is er echter niet minder op geworden en dat bewijzen zijn sculpturen in hun formele verschijningsvorm waar iedere vrijblijvendheid vreemd aan is.
Teun Welten
Ik verwonder mij graag over de wereld om me heen.
