Meerdere kernwaarden staan centraal in het werk van Ruben: materiaalexperiment en het maakproces, het hebben van een kritische houding ten opzichte van bestaande productie- en ontwerptechnologieën en het vinden van oplossingen voor nieuwe problemen die voortkomen uit deze kritische houding.
Hij wordt gedreven door nieuwsgierigheid, spel en frustratie. Hij is nieuwsgierig naar hoe dingen gemaakt worden, hoe hij zelf dingen kan maken en hoe hij op een tactiele manier kan begrijpen hoe dingen in elkaar zitten.
Daarnaast is spel een drijfveer voor hem, waarbij hij door te experimenteren ontdekt tot welk effect iets leidt; zonder een vooropgezet plan en zonder oordeel. Dat leidt vaak tot een soort resultaat wat hem zelf weer verrast én zijn nieuwsgierigheid voedt: een gecontroleerde serendipiteit. En hij wordt gedreven door frustratie van systemen die hij als schadelijk ervaart en wil veranderen.