Geschreven door Iris van den Boezem
In 2012 studeerde je af aan kunstacademie St. Joost in Den Bosch. Hoe zag je leven er toen uit?
“Die eerste jaren viel ik in het spreekwoordelijke zwarte gat. De kloof tussen de opleiding en praktijk viel tegen - je moet ineens heel goed vooruit plannen, vooruit denken. Ik had een route in mijn hoofd die ik wilde bewandelen, maar toen dat anders uitpakte had ik geen plan B”, herinnert Remy zich, nu lachend. “Eind 2014 vertrok ik naar Antwerpen, waar ik een atelier deelde met vrienden. Vanaf dat moment had ik eindelijk weer het gevoel: ik ben weer aan de slag.”
Was die periode pittig of juist leerzaam?
Remy: “Beiden. Het is niet fijn om niet vooruit te kunnen, maar achteraf gezien gaf het me ook weer inspiratie. Geleidelijk aan kwam het besef dat ik het anders moest aanpakken om verder te komen met mijn carrière.”
Leg eens uit?
“Als kunstenaar kun je lekker eenzaam in je atelier te werk gaan, maar je hebt óók andere mensen nodig. Veel connecties, je moet zichtbaar zijn. Commercieel is een vies woord in de kunstwereld, maar een goed netwerk kan wel handig zijn. Zelf heb ik hier altijd al moeite mee gehad - vrienden maken gaat me heel gemakkelijk af, maar zakelijke connecties? Da’s super lastig, vind ik.”