‘Natuurlijk ben ik het allerliefste in mijn atelier, maar ik ben ook op zoek naar manieren om kunst te maken in een andere setting.’

Ontmoet Inversie talent Shanna Huijbregts

23 jul 2024

Inversie Beeldende kunst

Shanna huijbregts is in 2022 afgestudeerd als Bachelor of Arts aan St. Joost School of Art & Design te ‘s-Hertogenbosch. Shanna woont en werkt in Tilburg en neemt deel aan de vierde editie van Inversie die start in maart en duurt tot en met december 2024.

Hoe zou jij je praktijk willen omschrijven?

Ik ben beeldend kunstenaar en mijn praktijk zou ik omschrijven als abstract autobiografisch. Bijvoorbeeld, toen ik onlangs naar Tilburg verhuisde kwamen al mijn verhuisherinneringen weer omhoog – ik heb inmiddels in minstens tien verschillende huizen gewoond, die ik allemaal kan aflopen in mijn hoofd – en hierdoor is het idee ontstaan om muursculpturen te maken.
Dit speelde al voor de werkperiode van Inversie bij Witte Rook in de StadsGalerij te Breda. Daar had ik de kans om dit gegeven uit te werken; het idee van een muur als drager als een soort sokkel van herinneringen. En daar ben ik de hele periode mee bezig geweest om de vorm en functie van muur te onderzoeken. Het hele persoonlijke komt zo terug in mijn werk; al ziet mijn werk er vaak vrolijk uit, is er ook veel verdriet in terug te vinden.

Was er iemand die je inspireerde om kunstenaar te worden?

Nou, mijn vader schildert al heel mijn leven dus ik ben wel opgegroeid met de geur van olieverf en koffie! Hij is een echte zondagsschilder en heeft wel op de academie gezeten, maar niet afgemaakt. Als kind was ik dan ook altijd al aan het maken; ik maakte met boekbinderslijm boekjes van tekeningen en verhalen. Ik wist altijd dat ik iets met mijn handen wilde doen en uiteindelijk naar de academie wilde gaan. En nu ben ik opeens hier.

Waarom is het voor jou een goed moment om mee te doen aan Inversie?

Het makerschap komt bij mij altijd natuurlijk tot stand. Daar heb ik nauwelijks hulp bij nodig. Op de academie was ik dan ook altijd bezig met het maken door te onderzoeken en te experimenteren. Ik heb wat dat betreft niet veel nodig van buitenaf. Maar bij alle andere kanten van het kunstenaarschap kan ik zeker wel hulp gebruiken zoals bij het netwerken, ondernemen en de financiën, want daar liep ik tegenaan. Mijn mentor Katrein Breukers helpt mij dan ook met de praktische dingen zoals bijvoorbeeld het aanvragen van subsidie, maar zij moedigt mij vooral heel erg aan! Dat is eigenlijk het belangrijkste wat ik nodig heb.

Wat van die praktische zaken van het kunstenaarschap is iets waar je helemaal geen zin in hebt?

Alles wat met cijfers te maken heeft is voor mij vreselijk. Ik denk dat ik zoiets heb als dyscalculie, dus ik vraag daar altijd hulp bij. Het schrijven van teksten, daar kan ik ook tegenop zien, maar ik probeer daar een andere manier voor te vinden. Schrijven lukt bijvoorbeeld beter samen met een collega in de ruimte. Het samenwerken helpt mij om mijn aandacht erbij te houden.

En als je mag kiezen en nergens rekening mee hoeft te houden, waar kunnen we je dan aantreffen?

Natuurlijk ben ik het allerliefste in mijn atelier, maar ik ben ook op zoek naar manieren om kunst te maken in een andere setting. Dan bedoel ik zoiets als een artist in residence, of door samen te werken met andere mensen op een specifieke plek. In het atelier kan het stil zijn en ook eenzaam, wat ook fijn is, maar ik wil ook graag afwisseling. Daarom verken ik ook andere manieren zoals bijvoorbeeld de werkperiode van Inversie. Toen was ik het meest productief; ik kon sparren met anderen over mijn werk, over hun werk en tegelijkertijd waren we aan het maken. Ik ben daarom ook bezig om zelf een werkperiode te organiseren.

Je werkt ook bij Galerie Ruby Soho, wat doe je daar?

Dat is in ‘s-Hertogenbosch, en daar host ik met veel plezier de galerie elke zaterdag, en kom zo steeds nieuwe mensen tegen. De eigenaar, Casper Herselman, heeft bijna iedere maand een nieuwe tentoonstelling.
Hij heeft mij recent gevraagd om ook te exposeren en te cureren, waarna ik de kunstenaars Katrein Breukers en Bo Stokkermans heb uitgenodigd. Onze show opent op 22 november. We zijn nu bezig te kijken welke vormen dat kan aannemen, wat heel spannend is want dit is mijn eerste officiële expositie die ik zelf heb gecureerd.

Waar ben je op dit moment mee bezig in je atelier?

Afgelopen week ben ik druk geweest met het schrijven van een subsidieaanvraag samen met kunstenaar Lola Schot. Het zelf willen organiseren met Lola neemt best wel een groot deel van mijn tijd in beslag, ook al vinden er nu vooral nog gesprekken plaats. In mijn atelier ben ik bezig met de foto’s die ik maak met oude digitale camera’s, en die foto’s wil ik bewerken en gebruiken in mijn kunst. Ik denk dat deze werken later ook bij Galerie Ruby Soho komen te hangen.
De reden dat ik die oude camera’s gebruik is omdat we zo gewend zijn aan het beeld van een Iphone; het beeld van die oude camera’s valt dan veel meer op. Dat komt door de beperkingen van deze camera’s, de kwaliteit is minder en daardoor krijg ik een ander beeld. Het beeld werkt ook als promotiemateriaal, bijvoorbeeld bij openingen. Laatst zei iemand tegen me: ‘kan je je niet herinneren wat je doet, dat je zoveel foto’s maakt?’ Dat klopt denk ik wel.

Wat zijn je plannen voor de verre of misschien wel nabije toekomst?

Nou. Dit is interessant voor mij omdat ik altijd moeite heb gehad met nadenken over mijn toekomst. Dat doe ik pas recent. Wat me heel vet lijkt is om een artist in residence locatie te beginnen, het liefst in de natuur. Ik probeer dit langzaam te laten manifesteren door onder andere zelf te organiseren. Het voelt alsof dit langzaam een plek in mijn leven inneemt, en zo ook in mijn plannen terechtkomt. Ik weet niet waar of wanneer. Ik doe het stap voor stap en welke vorm, dat is voor later. Ook dat kan het zoeken naar een andere manier zijn.

Mentor Katrein Breukers over Shanna

Shanna heeft een hele inventieve omgang met de materialen waar ze mee werkt; ze kan soms weken bezig zijn met een sculptuur. Daar staat tegenover dat wanneer haar kleurrijke sculpturen ‘klaar’ zijn, ze vluchtige en persoonlijke objecten toevoegt zoals bv. dobbelstenen uit de kringloop of bloemen die ze in de omgeving plukt. Omdat er moeilijk vat op is te krijgen hoe en waarvan haar sculpturen zijn gemaakt, zijn ze heel intrigerend. En door de kleine toevoegingen worden haar sculpturen haast kleurrijke platforms voor de intieme objecten die ze verzameld. Ik wil haar vooral motiveren om tijdens haar proces zoveel mogelijk te experimenteren en dit te laten zien. Daarbij begeleid ik Shanna in het creëren van structuur en overzicht bij alles wat er op haar pad komt waaronder hele praktische zaken, om daar grip op te krijgen, en rust en vertrouwen te creëren. Ik denk dat we het plezier in het maken heel erg delen, we zijn beiden kunstenaar, en daarom gaan we bijvoorbeeld ook samen een hele dag kleien. Op deze manier communiceren door op elkaar te reageren tijdens het maken. En misschien dat we zelfs wel samen een werk zullen maken!

Tekst: Esther van Rosmalen
Beeld: Marcel de Buck

Meer over Shanna Huijbregts

Meer over Inversie

05 jan 2025 Inversie jump! Beeldende kunst